Umiejętności rozumiem jako dziedzinowy potencjał merytoryczny. We wszystkich podanych wyżej sferach dysponuję zintegrowanym, systemowym potencjałem naukowym i praktycznym. Fundamentem jest doświadczenie od 1972 r. (empiryczne do 2012 r.) oraz ciągła praca naukowa (in statu nascendi)).
Za swoje najważniejsze prace naukowe uważam 4 publikacje.
Primus inter pares to „prawo nadwyżki ekonomicznej” [artykuł (nie)publikowany: Witczak H. (2021), Prawo nadwyżki ekonomicznej w systemach działających, Poznań]. Sądzę, że w rozwiązywaniu problemów naukowych i praktycznych osiągam dobre rezultaty wykorzystując podejście prakseologiczno-systemowe.
Druga ważna publikacja to monografia mojego autorstwa: Witczak H. (2008), Natura i kształtowanie systemu zarządzania przedsiębiorstwem, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Jest to pierwsze monograficzne opracowanie problematyki, genezy, istoty zarządzania oraz przedsiębiorstwa w kategoriach skuteczności, nadwyżki ekonomicznej i samozasilania się.
Kolejna publikacja godna uwagi to: Witczak H. (2017), Strategiczne zarządzanie zasobami ludzkimi, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Publikacja jest próbą syntezy wiedzy o kształtowaniu strategicznym zarządzaniu zasobami ludzkimi (SZZL) na poziomie między zarządzaniem politycznym, a taktycznym i operacyjnym.
Ostatnia publikacja ale równie ważna to: Witczak H. (2023), Nauka o zarządzaniu. W kierunku syntezy, Warszawa: CeDeWu. Publikacja jest prezentacją przedmiotowego dyskursu. Autor diagnozuje stan nauk o zarządzaniu, założenia nauk, w tym ich prawa.