Witczak Hubert, Strategiczne uwarunkowania systemu edukacji uczelni wyższej płynące ze sfery zarządzania [w:] Dążenie do doskonałości w edukacji wyższej w naukach społecznych, Mruk H., Orliński R., (red.), 2020, Poznań: WSZiB Poznań, PTE Oddział w Poznaniu, Seria „Studia Ekonomiczne”, ISBN 978-83-958472-5-7, s. 147–163.
Witczak Hubert, Wprowadzenie do związku między wybranymi prawami nauk a skutecznością zarządzania strategicznego, Management Forum, 2018, vol. 6, nr 1, s. 40-53.
Celem pracy jest lepsze, w stosunku do istniejącego stanu badań, rozpoznanie problemu związku między wybranymi prawami nauk a skutecznością zarządzania strategicznego (ZS) systemami działającymi (SD). Niepełna skuteczność jest permanentna, pomimo systemowego charakteru ZS. Zakres rzeczowy pracy to wybrane prawa nauk odniesione do SD jako kategorii. Zakresem przedmiotowym jest możliwość oddziaływania wybranych praw nauk na skuteczność strategiczną SD w uniwersalnej czasoprzestrzeni (TS). Zastosowano podejście systemowo-prakseologiczne z wykorzystaniem metody diagnostyczno-prognostycznej i wnioskowania hipotetyczno-dedukcyjnego. Oprócz wstępnego określenia możliwości przedmiotowych związków esencją pracy jest twierdzenie o ograniczonej skuteczności ZS. Spośród omawianych praw kluczową rolę w skuteczności ZS odgrywają: prawo nadwyżki ekonomicznej; prawo niezbędnej różnorodności i prawa ograniczoności poznania. Konkluzje generalne sugerują perspektywę skuteczności strategicznej. Oprócz konieczności respektowania praw w ZS niezbędne jest ciągłe staranie się o zmniejszanie niedoskonałości ich wykorzystania.
Witczak Hubert, Wstępne rozpoznanie istoty potencjału strategicznego systemu działającego, Management Forum, 2017, vol. 5, nr 3, s. 45-51.
W naukach o zarządzaniu istnieje potrzeba lepszego rozpoznania kategorii „potencjał strategiczny”. Celem pracy jest zaproponowanie wstępnych twierdzeń w dziedzinie detekcji i eksploracji tego pojęcia. Zakres pracy obejmuje potencjał strategiczny dowolnego systemu działającego (AS). Potencjał strategiczny to zdolność danego AS do kształtowania zmian strategicznych w celu odniesienia sukcesu strategicznego. Potencjał strategiczny jest skomplikowaną sumą złożonych zmiennych: domeny strategicznej oraz elastyczności, unikatowości, kompetencji, sprawności, atrakcyjności i sterow(al)ności danego AS. To kluczowa zmienna sukcesu strategicznego. Skala poziomu potencjału strategicznego rozciąga się od jego braku (poziom zero potencjału) do poziomu zupełnego (poziom 1 potencjału). Potencjał strategiczny wymaga dalszych prac poznawczych, w tym klasyfikacyjnych i wyjaśniających.
Witczak Hubert, System innowacji [w:] Zarządzanie przedsiębiorstwem inteligentnym. Wybrane zagadnienia, Grzegorczyk S., Mierzejewska W., (red.), 2016, Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH w Warszawie, s. 431-446.
Witczak Hubert, Doktryny zarządzania strategicznego, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 2016, nr 420, s. 398-410.
Kwestia, w której polu mieści się problem tego artykułu, to: „na jakich zasadach prowadzić zarządzanie strategiczne?”. Nie jest wcale oczywiste, że strateg może (ma, powinien, musi itp.) prowadzić strategię, wyłącznie dostosowując się do sytuacji czy dążąc do wartości, celów itd. Zbadano doktryny zarządzania strategicznego systemów działających, na poziomie kategorialnym, za pomocą podejścia systemowego i hipotetyczno-dedukcyjnej metody wnioskowania. Problem i cel poznawczy tej pracy to próba ustalenia roli założeń a priori (doktryny) zarządzania strategicznego dla sprawności i sukcesu strategicznego. Niemal zawsze istnieją pewne założenia a priori zarządzania strategicznego. Strateg wybiera mniej lub bardziej określony zestaw twierdzeń doktrynalnych, według których prowadzi strategię. Potencjał doktryny ustala na podstawie wielu źródeł, a jej twierdzenia racjonalne są tylko częścią zbioru twierdzeń doktrynalnych. Rola doktryny zarządzania strategicznego jest nie do przecenienia z punktu widzenia sprawności i sukcesu strategicznego.
Witczak Hubert, Elementy aksjologiczne kontekstu sukcesu strategicznego, Prace i Materiały Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego, 2011, nr 4/3, s. 231-243.
Celem artykułu jest rozpoznanie wybranych składników aksjologicznego kontekstu sukcesu strategicznego. Zasady, według których dokonujemy ocen i wycen systemu działającego i systemu zarządzania nim, oddziałują na wartości, jakie podmiot rozpoznaje i kształtuje. Wartościowanie sukcesu strategicznego jest, tak jak cała strategia, grą sytuacyjną w tym międzypodmiotową. Gry te, i ich rezultaty, nie są ani wyłączną domeną jednego podmiotu, ani zupełnie racjonalne i refleksyjne. Wartościowanie sukcesu jest pochodną struktury wewnętrznej samego podmiotu lub jego organu zarządzającego, a także przyjmowanego poziomu egocentryzmu w relacjach zewnętrznych. W konsekwencji potrzebne jest prowadzenie swego rodzaju aksjologicznego rachunku sukcesu strategicznego.
Witczak Hubert, Próba wzbogacenia kluczowych pojęć istotnych dla zarządzania strategicznego, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, 2009, nr 129, s. 630-636.
Idea pracy zasadza się na przekonaniu, że pojęcia mają istotne walory instrumentalne. Wielowątkowość i eklektyzm nauk o zarządzaniu, w tym zarządzania strategicznego, domagają się powrotu do źródeł, w tym do pojęć. Uzgodnienie tych ostatnich jest fundamentem dyskursu naukowego i praktyki zarządzania. Autor artykułu rozważa relacje pojęć ważnych dla zarządzania strategicznego, wywodząc, że strategia to: 1) nie tylko zarządzanie strategiczne i 2) nie tylko plan strategiczny. (fragment tekstu).
Witczak Hubert, Otwarcie MŚP a integracja nadsystemu : próba definiowania pola naukowego, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 2009, nr 49, s. 108-115.
Przedmiotem pracy były MŚP, czyli systemy przedsiębiorstw jednoosobowych i mikro oraz małych wielkością, niezależnie od statusu i cezury prawnej/ekonomicznej, tworzone samoistnie przez starających się o status przedsiębiorcy. Staną się one trwałym składnikiem nadsystemu społeczno-gospodarczego (faza dojrzałego bytu) lub też zanikną (faza niebytu), po opuszczeniu przejścia międzyfazowego w sferze realnej. Pozostawanie w przejściu międzyfazowym jest ze swej istoty niekorzystne, zatem chodzi o jak najsprawniejsze opuszczenie go. Wejście w fazę dojrzałości gwarantuje wyższe prawdopodobieństwo długowieczności, także z korzyścią dla nadsystemu. Z kolei zanik zmniejsza nakłady niedoszłego przedsiębiorcy i udostępnia innym podmiotom energię MŚP in spe. Autor podjął próbuję zdefiniowania pola naukowego w przedmiocie relacji między poziomem integracji nadsystemu a sprawnością opuszczenia przez MŚP przejścia międzyfazowego. Autor zastosował podejście systemowe i metajęzyk oraz metodę prognostyczną z wykorzystaniem wnioskowania dedukcyjnego.
Witczak Hubert, Zarządzanie zmianą – zmiana zarządzania, Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, 2008, nr 105, s. 99-121.
Celem niniejszego opracowania jest rozpoznanie istoty „zarządzania zmianą” w systemach społecznych, zwłaszcza w odniesieniu do przedsiębiorstwa, w kontekście poznawczym i normatywnym.
Witczak Hubert, Strategiczny sukces przedsiębiorstwa, Prace i Materiały Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego, 2007, nr 2, s. 262-275.
Przedstawiono przegląd dotychczasowych koncepcji strategicznego sukcesu przedsiębiorstwa znajdujących się w dostępnej literaturze. Na tym tle podejmuje się próbę zdefiniowania istoty tej kategorii sukcesu oraz wskazanie na wymagania, jakimi będzie musiał sprostać przedsiębiorca, pragnący osiągnąć sukces w nadchodzącej przyszłości. Zamiarem jest rozpoznanie istoty strategiczno sukcesu, na gruncie takich pojęć kategorialnych jak przedsiębiorstwo, strategia i sukces oraz dedukcyjno-poznawcze określenie jego koncepcji i przyszłych uwarunkowań.
Urbanowska-Sojkin Elżbieta, Banaszyk Piotr, Witczak Hubert, Zarządzanie strategiczne przedsiębiorstwem, 2007, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, ISBN: 9788321017102
Książka jest kompleksowym studium gruntownie systematyzującym wiedzę z zakresu zarządzania strategicznego przedsiębiorstwem. Autorzy wyczerpująco wyjaśniają istotę i przedmiot tego zarządzania. W nowatorski sposób rozważają kolejne fazy w procesie zarządzania strategicznego przedsiębiorstwem. Przedstawiają analizę i krytyczną ocenę uwarunkowań strategicznych, zagadnienia formułowania celów i strategicznego kierunku rozwoju przedsiębiorstwa, kwestię implementacji strategii oraz nadzorowania i kontrolowania (controllingu) ich realizacji. [opis Wydawcy…]
Witczak Hubert, Podstawowe problemy zarządzania strategicznego przedsiębiorstwem, Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, 2007, nr 86, s. 156-166.
W artykule przedstawiono funkcje pełnione przez przedsiębiorcę tj. funkcję kreacji i prowadzenia przedsiębiorstwa. Opisano problemy związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa oraz możliwe reakcje strategiczne. Zaprezentowano również w sensie ogólnym problem zarządzania strategicznego przedsiębiorstwem.
Urbanowska-Sojkin Elżbieta, Banaszyk Piotr, Witczak Hubert, Zarządzanie strategiczne przedsiębiorstwem, 2004, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, ISBN: 8321014960.
Pełen tekst publikacji jest dostępny:
– Researchgate
Witczak Hubert, Implementacja w zarządzaniu strategicznym, Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, 2004, nr 43, s. 85-107.
W artykule zawarto rozważania dotyczące istoty implementacji i jej funkcji jako ważnej fazy zarządzania strategicznego. Dokonano przeglądu różnych podejść do implementacji strategii. Sformułowano założenia co do roli implementacji w zarządzaniu strategicznym.
Witczak Hubert, Przedmiot zarządzania strategicznego [w:] Zarządzanie strategiczne przedsiębiorstwem, Urbanowska-Sojkin E., Banaszyk P., Witczak H., (red.), 2004, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, s. 9-36.
Witczak Hubert, Metodyka podstaw formułowania strategii przedsiębiorstwa, Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Poznaniu – seria 1, 1995, nr 236, s. 73-88.
Przedmiotem artykułu jest prezentacja profesjonalnych sposobów formułowania strategii przedsiębiorstwa z uwzględnieniem cyklu zarządzania i jego elementów. Omówiono cykl zarządzania strategicznego, logikę formułowania strategii, misję, wizję i cele długookresowe przedsiębiorstwa a także problem strategiczny i diagnozę strategiczną podając typologię jej metod i technik.
Witczak Hubert, Strategiczne uzależnienia działalności przedsiębiorstw, Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Poznaniu – seria 1, 1991, nr 160, s. 69-82.
Przedsiębiorstwo jest określoną formą organizacji aktywności ludzkiej. Podstawowymi atrybutami przedsiębiorstwa są: – prowadzenie dowolnej, społecznie akceptowanej, działalności – polegającej na świadczeniu produktów i usług na rzecz otoczenia, – gospodarowanie dowolnymi zasobami, – działanie w imieniu, na rzecz interesów i na rachunek właściciela(i), – nadwyżka ekonomiczna, uzyskiwana z prowadzonej działalności, jako główny motyw i warunek istnienia i rozwoju przedsiębiorstwa. Społecznym uzasadnieniem istnienia i rozwoju przedsiębiorstwa muszą być jego wyjścia, to znaczy społecznie zaakceptowane, w drodze aktu kupna – sprzedaży, jego produkty i usługi. Akceptacja ta może być wolna, przez swobodny wybór dokonywany przez klienta lub wymuszona, na przykład w warunkach monopolu. Jeżeli przedsiębiorstwo nie uzyskuje akceptacji rynkowej swoich produktów i usług, to traci społeczny sens istnienia. W pewnych warunkach, na przykład przy braku innych źródeł zasilania finansowego (kredyt i in.), nie uzyskanie akceptacji utrudnia lub uniemożliwia osiąganie nadwyżki ekonomicznej z tytułu prowadzonej działalności.
Witczak Hubert, Strukturalne uwarunkowania zachowań podmiotów gospodarczych i ich skutki [w:] Kształtowanie się stanu i struktury organizacyjnej zakładu pracy, Januszek H., (red.), 1987, Poznań: TNOiK Poznań i in..
Witczak Hubert, Organizacyjne uwarunkowania strategii przedsiębiorstwa wobec otoczenia, Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Poznaniu – seria 1, 1984, nr 113, s. 40-60.
Celem niniejszego opracowania jest wykazanie, że strategia socjalistycznego przedsiębiorstwa przemysłowego i jej rezultaty zależą w istotny sposób do jego organizacyjnych powiązań z otoczeniem. Strategię rozumiemy tu jako ramowy program podstawowych reakcji systemu (przedsiębiorstwa) na zmianę otoczenia. W tym ujęciu strategia: zawiera przede wszystkim cele, kryteria i zasady postępowania sformułowane w postaci kluczowych decyzji – „odpowiedzi” na zmiany otoczenia; jest rezultatem swoistej gry z otoczeniem; jest programem podstawowym, z którego wywodzi się plany zachowań taktycznych i operacyjnych. Otoczenie przedsiębiorstwa – pominąwszy fizyczne – jest zawsze dynamiczne i w mniejszym lub większym stopniu uporządkowane, zorganizowane niezależnie od tego, czy stopień ten jest spowodowany przez samo przedsiębiorstwo, zewnętrznego organizatora lub procesy samoorganizowania się (np. rynek). Porządek ten cechuje również określony stopień trwałości (lub zmienności). Jeśli rozpatrywać rzeczywistość społeczną jako taką, to przedsiębiorstwo znajduje się również „wewnątrz” tego porządku, podlegając z tego tytułu zewnętrznym w stosunku do siebie uwarunkowaniom organizacyjnym. Ma to znaczące konsekwencje dla sprzężeń zwrotnych przedsiębiorstwo-otoczenie i ich skutków.
English 
Polish