Publikacje z obszaru zarządzania kapitałem ludzkim
Witczak Hubert, O roli systemu zarządzania zasobami ludzkimi, Edukacja Ekonomistów i Menedżerów. Problemy. Innowacje. Projekty, 2019, vol. 52, nr 2, s. 55-66.
System ZZL (zarządzania zasobami ludzkimi) jest subsystemem w dowolnym systemie działającym (SD). Istnieje naukowo-poznawczy problem dotyczący roli systemu ZZL w SD. Celem niniejszej pracy jest ustalenie, czy specyfika systemowości i rola ZZL znajdują odzwierciedlenie w kształtowaniu systemu ZZL, zwłaszcza jego konstrukcji. Związki między systemowością i rolą ZZL a jego kształtowaniem i konstrukcją nie są w pełni naukowo rozpoznane. Autor niniejszego artykułu twierdzi, że podsystem ZZL jest najważniejszym zrównoważonym podsystemem dowolnego SD, a ZZL powinno się odbywać na zasadach unikatowego zarządzania dialektycznego, zarządzania paradoksami i chaosem. Domena niniejszej pracy to: 1) kategoria „SD” jako zakres rzeczowy; 2) kategoria „system ZZL” jako zakres przedmiotowy; 3) uniwersalność czasu i przestrzeni. Zastosowano podejście systemowo-prakseologiczne, metodę prognostyczną i wnioskowanie hipotetyczno- dedukcyjne.
Witczak Hubert, Strategiczne zarządzanie zasobami ludzkimi. Studium systemu, 2017, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, ISBN: 978-83-01-19720-9.
Przedmiotem studium są: całość Strategicznego Zarządzania Zasobami Ludzkimi (SZZL) w dowolnych systemach z udziałem ludzi, zwłaszcza w przedsiębiorstwach; najwyższy poziom struktury wewnętrznej SZZL; jego rola w otoczeniu. Książka jest próbą syntezy wiedzy o kształtowaniu SZZL na poziomie między zarządzaniem politycznym a taktycznym i operacyjnym. [opis Wydawcy…]
Witczak Hubert, Wstęp do problemów tożsamości załogi przedsiębiorstwa, Studia Oeconomica Posnaniensia, 2014, vol. 2, nr 9, s. 149-174.
Celem artykułu jest rozpoznanie, za pomocą metody hipotetyczno-dedukcyjnej, istoty ludzi pracujących na rzecz systemu działającego, zwłaszcza przedsiębiorstwa. Stan aktualnej, poznawczej wiedzy naukowej na ten temat, zawarty w literaturze, nie jest w pełni zadowalający. Twierdzenia dotyczą głównie „zarządzania zasobami ludzkimi” (siłą roboczą, personelem, pracownikami, kapitałem ludzkim – wstawić właściwe), bez eksploracji, klasyfikacji i wyjaśnienia ich natury. Po przeglądzie stanu wiedzy starałem się określić naturę systemu działającego, postrzegając go jako: złożoną strukturę dążeń (politycznych, strategicznych), rdzenia systemu działającego (na fundamencie celów operacyjnych i procesów im służących), doktryny działalności, sytuacji działalności czy ograniczeń sztywnych działalności. Wywodzę dalej, że główną częścią systemu działającego jest podmiot działający, składnik rdzenia systemu działającego. W działaniach jednopodmiotowych podmiotem jest jednostka ludzka, całość wysoce zintegrowana. W działaniach wielopodmiotowych mamy do czynienia z rozmaitymi jednostkami i bardziej złożonymi układami ludzkimi. Twierdzę, że wszyscy ludzie pracujący na rzecz przedsiębiorstwa stanowią Załogę -przedsiębiorcy i inwestorzy, kierownictwo oraz samozatrudnieni i zatrudnieni. Każdy z nich wydatkuje na różnych zasadach energię (pracę) na rzecz przedsiębiorstwa i jest pod każdym względem czynnikiem jego powodzenia. Jednak Załoga jest też tworem społecznym, co sprawia problemy z jej tożsamością i zarządzaniem. Ich rozwiązanie jest możliwe, zwłaszcza na gruncie zarządzania paradoksami, chaosem i zarządzania dialektycznego.
Witczak Hubert, Wstęp do poznania systemu strategicznego zarządzania zasobami ludzkimi, Marketing i Rynek, 2014, nr 5 (CD), s. 1265-1272.
Zarządzanie zasobami ludzkimi (ZZL) jest rozległym przedmiotem badań, w tym również strategiczne zarządzanie zasobami ludzkimi (SZZL). Niemniej dotychczasowe badania nie zawierają pełnej syntezy systemowej. Generalny problem opracowania to pytanie o istotę systemowej natury SZZL. Celem pracy jest rozpoznanie systemu SZZL (SSZZL). Zakresem badania są systemy działające, ze zogniskowaniem na przedsiębiorstwo. Przedmiot pracy koncentruje się wokół układu logicznego SSZZL, jego struktury, roli i związków z sukcesem. W opracowaniu zastosowano metodę hipotetyczno-dedukcyjną, na gruncie badań dotychczasowego stanu wiedzy. System SZZL składa się z: rdzenia (procesy ZZL, obiekty ZZL, instytucje ZZL i układ społeczny ZZL), perspektywy dążnościowej (wartości i cele polityczne i strategiczne), doktryny strategicznej ZZL oraz strategicznych okoliczności ZZL (sytuacja i ograniczenia sztywne). System jest złożoną strukturą, otwartą, rozmytą, hybrydową, zmienną i autopojetyczną. Jest on strategią typu primus inter pares wśród wszystkich strategii przedsiębiorstwa oraz czynników sukcesu przedsiębiorstwa.
Witczak Hubert, Eksploracja tożsamości zarządzania zasobami ludzkimi i strategicznego zarządzania zasobami ludzkimi [w:] Granice w zarządzaniu kapitałem ludzkim, Wachowiak P., Winch S., (red.), 2014, Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH, s. 123–132.
Celem opracowania jest określenie i usytuowanie domeny zarządzania zasobów ludzkich w systemach społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem przedsiębiorstwa. Dotychczasowe podejścia nie są wystarczająco systemowe, przez co narasta swoista „dżungla teorii”, królują przyczynki i mody. Podstawą zdefiniowania podsystemu zarządzania zasobami ludzkimi są określenie kluczowej wartości jaką jest zdolność załogi do realizacji zadań przedsiębiorstwa oraz podstawowych procesów kształtowania tej zdolności. Wokół tak rozumianych wartości i procesów rozwija się pozostałe czynności i procesy, czynniki (obiekty), instytucje i układy społeczne. Składają się one razem na podsystem zarządzania zasobami ludzkimi w szerszym (klasyczne) i węższym (wyspecjalizowane) ujęciach. Tworzy to teleologiczne i przedmiotowe podstawy do postępu nauki o zasobach ludzkich.
Witczak Hubert, Zarządzanie kadrami w systemie zarządzania przedsiębiorstwem [w:] Zarządzanie kadrami w przedsiębiorstwie. Metody i techniki, Orczyk J., (red.), 1992, Poznań: Akademos.
Witczak Hubert, Polityka kadrowa w systemie zarządzania przedsiębiorstwem [w:] Podstawy polityki kadrowej w przedsiębiorstwie, Orczyk J., (red.), 1987, Warszawa-Poznań: PWN.
Polish 
English